عرق‏ریزان روح

بابا نمی‏شه. خب بعضی وقت‏ها آدم مطلب‏ش نمیاد. جرم که نیست. اصلا حس نوشتن‏م پریده. شیش ماه نوشتیم و نوشتن‏مون اومد حالا دو روز هم نوشتن‏مون نمیاد و نمی‏نویسیم. باور کنین نوشتن مثل ... گوش‏ت رو بیار جلو... مثل زاییدن می‏مونه!
البته تشبیه‏های بهتری هم هست. دیروز استادمون سر کلاس می‏گفت «نوشتن عرق‏ریزان روح است». تعبیر خیلی قشنگی بود. به دلم چسبید. حالا خلاصه روح بنده هم در عرق‏ریزان افتاده. ولی هر چه عرق می‏ریزه مطالبش راست و ریس نمی‏شه. حالا تا ببینیم خدا چی‏ می‏خواد.
جاری باشید...

نوشته شده در جمعه 85/10/22ساعت 10:33 عصر توسط کلرجی‏من
نظرات دیگران()

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

من...
لباس تنگ کلرجی‏من
راز داوینچی
کاریکاتوریست دانمارکی یا ایرانی؟!
من کلرجی‏من نیستم
چشم‏های خدا
سیب بی هسته، بی‏سوک
خوشحالی یا ناراحت؟
برف‏پاک‏کن
سکر
حمل بر صحت
اتحاد متحاد دیگه چه صیغه‏ایه؟!
دعوای حرفه‏ای
مردم، روان‏شناسان بالفطره
من یک آدم بی‏کارم
[همه عناوین(218)]